Hoe was het bij het feest van het jaar? De gasten in een notendop

Afgelopen vrijdag mocht ik naar het feest van het jaar. De organisator was Baanbereik. Nou denk ik bij zo’n boute uitspraak als feest van het jaar altijd ja ja dat zal wel. Maar goed ik was wel nieuwsgierig geworden natuurlijk.

Het feest was al in volle gang (nooit als eerste komen) toen ik binnen kwam. Sterker nog het was er stampvol. Niet alleen beneden maar ook boven. Mijn god waar moest ik beginnen? Eerst maar een drankje (of wat) en dus worstelde ik mij door de menigte naar de bar. Direct kreeg ik de keuze een cocktail of gewoon een biertje of wijntje? Beneden stond de vader van Annemieke (die jarenlang in het prestigieuze Krasnapolsky had gewerkt, begreep ik) cocktails te shaken. Maar van een cocktail word ik altijd zo dronken en dus ging ik maar naar boven toe voor een lekker wijntje. Niet te gek want ik had namelijk de opdracht gekregen om wat leuke interviewtjes te doen die avond (de mensen die ik gesproken heb, zullen ons gesprek eerder bestempelen als een kruisverhoor, ben ik bang). Ik ben namelijk niet goed in hele korte gesprekjes (en sta ook bekend om mijn ellenlange stukken) en dus zie je hier een compilatie van zomaar wat feestgangers. Willekeurig gekozen, gewoon omdat ze mij vragend aankeken (of gewoon aankeken ;) ) of omdat ik tegen ze aanbotste.

Ursem

Boven stond het vol met mensen die bij Ursem werken. Ursem werkt namelijk al jaren samen met Baanbereik en huurt regelmatig mensen in. Ik kende het bedrijf ook een beetje, omdat ik laatst nog Lars Ursem had mogen interviewen. Het personeel was gezellig met zijn allen gekomen om een drankje te doen. Ze konden de uitnodiging waarderen en vonden het wel zo netjes om dan ook te komen. En zo te zien vonden het ze het ook geen straf om hier te zijn (gewoon een goedkoop personeelsuitje zeg ik ;) ).

Adrie en Arie

Ik was gefascineerd door een man die boven de menigte uitstak. Een sterke man met baard. (geef hem een paar rendieren en hij kan invallen voor de Kerstman). Zijn naam is Arie en naast hem stond , je gelooft het niet, Adrie. Arie wordt als ZZP-er uitgezonden door Baanbereik , als tegelzetter, bij Ursem dus. Ik had geen idee dat dit ook kon. Daarnaast deed hij natuurlijk ook andere klussen. En zijn collega Adrie was ooit via Baanbereik begonnen maar werkte nu, naar volle tevredenheid, in vaste dienst.

Lars, Marinus en Gerald

Plots spotte ik Lars die mij probeerde te negeren, omdat hij anders wel weer wist hoe laat het was. Naast hem stonden Marinus en Gerald. Ik werd zeer “hartelijk” ontvangen door deze heren. “Zeg ben jij diegene van de contactadvertentie? “ Een gezellige binnenkomer dus. Ik had namelijk een verhaal geschreven over Lars en hierbij ook opgemerkt dat hij nog wel een leuke vriendin kon gebruiken. Heel raar vonden ze dat. Waarom had ik niet gewoon over het bedrijf geschreven? Dit was wel heel persoonlijk (echt West-Fries deze reactie). Ze hadden het er, tot mijn grote lol, uitgebreid over gehad aan de kantinetafel. Eigenlijk was het zelfs belachelijk haha. Maar ze waren niet de beroerdste en wilden toch met mij praten met alle risico’s van dien. Marinus werkte nu nog als teamleider maar wilde iets anders gaan doen. Wat wist hij nog niet goed. Gerald werkt op de productieafdeling. En tja toen kwamen we toch echt bij Lars. Uiteraard wilde ik direct weten of mijn stuk hem nog een vriendin had opgeleverd. Hij ging lachen. Ja had er eentje maar die had hij eigenlijk al. Alleen moest ze nog een beetje onder de radar blijven, omdat het vers was. Ze hoefde niet mee naar de familie met kerst omdat Lars gevlogen was naar Noorwegen. En of die vriendin mee mocht is mij tot de dag van vandaag nog een raadsel. Hij moest lachen om al mijn directe vragen maar was deze keer, in tegenstelling tot de voorgaande keer, niet van plan het mij te vertellen, jammer maar hij leert snel zeg ik ;).

Desiree en Mark

Al bij binnenkomst had ik een man gespot die een hele bijzondere bril op had. Daar moest ik meer van weten, want ik ben schaamteloos. De vrouw naast hem was zijn vriendin. Uit betrouwbare bron had ik gehoord dat zij de topverkoopster was bij Dirk de Wit, de kledingzaak. Mijn eigen vriend durfde er bijna niet meer heen, omdat als zij er werkte zijn zakken volledig leeg getrokken werden. Ze was dus goed. Maar het bleek dat ze er niet meer werkzaam was en bezig was met iets anders , een enorm gemis voor Dirk lijkt mij. Maar een opluchting voor mijn vriend en alle andere mannen die dus weer rustig heen kunnen gaan. De man met bril bleek Mark te heten. Hij werkte bij Westfriese Zaken, een blad voor ondernemers, waar Baanbereik ook in had gestaan. Mark wilde niet op de foto. En dat snapte ik direct. Hij lijkt namelijk enorm op Cor van Hout, 1 van de Heineken ontvoerders. Dat komt ook door zijn bril die enorm trendsettend blijkt te zijn. Althans die conclusie heb ik getrokken toen ik gisteren Waylon en Ali B met zo’n zelfde soort bril op tv zag. Desiree en Mark zijn ooit door Annemiek aan elkaar gekoppeld. Dat kwam mij bekend voor. Ik heb mijn vriend namelijk ook ontmoet, omdat Annemiek hem mee nam naar een feestje waar ik ook was. Dus als Baanbereik niets wordt kan ze altijd nog een datingsite beginnen, zeg ik.

Alice & Ellen

Het werd tijd voor een “goed” gesprek met een paar vrouwen en ik stuitte op twee goedlachse exemplaren die samen gezellig aan een statafel stonden te kletsen. Ze bleken vriendinnen te zijn die samen waren gekomen. En wat ik heel erg bijzonder vond , was dat ze nog geen baan gevonden hadden via Baanbereik maar wel een dusdanige klik voelden met het personeel dat ze toch gekomen waren. Ellen had jarenlang met haar man een opleidingsinstituut gehad dat ze hadden verkocht. Een goede beslissing want nu hadden ze geen stress meer. Haar man was nog aan het werk maar Ellen wilde weer op zoek naar een administratieve baan voor een paar dagen in de week. Een lastige klus want deze banen zijn gewild. Maar ze had er vertrouwen in en verveelde zich niet thuis. Haar vriendin Alice, 53 jaar, had een heel ander verhaal. Ze had 2 jaar geleden borstkanker gekregen en had de afgelopen tijd nodig gehad om weer op te knappen. Het gaat inmiddels weer goed met haar en ze ziet het positief in. De ziekte had haar nog dichter bij haar man en kinderen gebracht. Ze was door haar oude werkgever terug gevraagd voor twee dagen in de week maar ze wilde nog meer werken en iets doen wat haar altijd leuk had geleken . Gastvrouw zijn . En dat lijkt mij wel aan haar besteed hoewel ze niet mijn drinken en eten ging halen dat inmiddels bezorgd was.

Pieter en Roger

Na een paar happen bami en wat sateetjes was ik er weer klaar voor om verder te gaan. Ik stuitte op Pieter die er namens de voetbalclub West-Frisia was . Baanbereik sponsort namelijk heel veel sportclubs. Hij stond naast Roger van Polytechniek , die volgens eigen zeggen, eigenlijk alleen maar koffie drinkt bij Baanbereik. En oh ja voor het fatsoen ook af en toe mensen inhuurt .

Olav

Mijn laatste man is Olav Sven (of zoiets). Een man met twee namen maar ook met heel veel banen. Wat zijn connecties waren met Baanbereik is mij inmiddels weer ontschoten maar ik had blijkbaar DE wereldkampioen Jetskiën voor mijn neus staan. Het was voor het eerst in mijn leven dat ik hoorde dat je hier dus wereldkampioen in kon worden en hij bleek de enige Nederlander te zijn die dit ook echt heel goed kon. Hij had deze bijzondere keuze gemaakt, omdat hij vroeger veel gepest was op school. Hij had geen balgevoel en was dik. Ook was hij heel gevoelig. Geen handige combinatie voor een jongen. En daarom ging hij andere dingen doen. Zoals motorcross en later dus ook Jetskiën. Hij werd Europees kampioen en zelfs Wereldkampioen. Iets om trots op te zijn. Inmiddels vergaat het hem goed en doet hij nog honderd andere dingen in zijn leven, omdat hij alles zo leuk vindt. En het allerbelangrijkste ik zie niets meer terug van het jongetje dat ooit gepest werd. Mooi!

Ik voel dat het voor mij tijd wordt om naar huis te gaan. Maar dat geldt niet voor de dj die inmiddels draait alsof zijn leven ervan hangt. De sfeer zit er erg nog goed in. Ik zie Mona druk en lachend praten met allerlei gasten. Ze noemt iedereen een topper en is duidelijk in haar nopjes. Ook de jongedames van Baanbereik, die er geweldig uitzien in hun kerstjurken, zijn nog niet van plan om naar huis te gaan. En ze hebben gelijk. Ik heb enorm genoten van dit goed georganiseerde topfeestje en de diversiteit aan gasten.

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en alle goeds voor 2018. We spreken elkaar volgend jaar weer, want ik blijf erbij!

Liefs Brenda Schaaper , Moeder enzo